Τι πράγμα δύσκολο και ψυχοφθόρο
η διαχείριση του Τίποτα·
χρόνια παιδεύεσαι να το αναδιαρθρώσεις
και συνέχεια σου ζητάει αναχρηματοδότηση.
Μα εσύ, εκεί, αεικίνητος και πείσμων
- όπως το ποντικάκι μέσα στη ρόδα του -
συνεχίζεις, στου Τίποτα τον αγώνα ταγμένος,
δραστήριος, θολωμένος και άδειος,
της σάρκας και του φαίνεσθαι, υπηρέτης,
- όπως ακριβώς σε θέλουνε -
χωρίς να σου περνάει καν απ΄το μυαλό
ότι δεν είναι αυτό η ζωή, αλλά η καταδίκη σου...
© Μιχάλης (Ανταίος) Φραγκούλης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου