Φωνές...

Είναι κάτι φωνές 

που στου κόσμου τη δίνη
σου χαρίζουν γαλήνη
σαν ζεστές αγκαλιές.

Πλημμυρίζουν, γλαρές,
τα φθαρτά κύτταρά σου
και τις νιώθεις κοντά σου
σαν αγγέλων πνοές.

Είναι κάτι φωνές
που μέσα μας μένουν
κι όταν πάλι σωπαίνουν
τις ακούν οι ψυχές...

© Ανταίος. M. Φραγκούλης