Στο τζάκι...

 

 

Εκεί στο τζάκι, που θα καίει τα περασμένα
και θα ζεσταίνει την ψυχή και τα κορμιά μας
θα βυθιστώ, στα μάτια σου τ΄αγαπημένα,
και θα γλυκάνει η ζωή απ΄τα φιλιά μας.

Με τ΄ ακροδάχτυλά μου θ΄ απαλοχαϊδέψω
το θελκτικό σου πρόσωπο και το λαιμό,
κι όταν τη δύναμη θα βρω και αντρειέψω,
μέσα στου στήθους σου θα πέσω τον γκρεμό.

Κι όπως θα πέφτω, όλους τους καρπούς σου,
με χείλη αχόρταγα θα φάω και θ΄ αγγίξω,
ώσπου ανάμεσα, στους εύμορφους μηρούς σου
και στην ζεστή σου την πηγή να καταλήξω...


© Ανταίος. Μ. Φραγκούλης