Θέλω να σου πω...(29)

Σήμερα σε σκεφτόμουν όλη μέρα πάλι,
και είναι τόσα πολλά αυτά που θέλω να σου πω
που τα λόγια κόλλησαν στα ακροδάχτυλά μου!
Μακάρι να μπορούσες να διαβάσεις την σκέψη μου,
τότε θα μπορούσες να καταλάβεις το πόσο δύσκολο είναι
να προσπαθώ να σε διώχνω από μέσα της!
Κι αυτό διότι και η παραμικρή υπόνοιά σου,
μου θυμίζει την απουσία σου, την έλλειψή σου,
κι αυτό μου γδέρνει την ψυχή.
Πονάς, αγαπημένη μου, πονάς τα μέσα μου 
μ΄έναν τρόπο μυστηριώδη·
σαν ναρκωτικό και σαν αλήθεια,
ανάγκη δηλαδή και ζητούμενο, ουσία και έννοια.
Προσπαθώ να αντισταθώ στην σκέψη σου
μόνο και μόνο για να υποκύψω στην παρουσία σου...


© Ανταίος. Μ. Φραγκούλης