Α Ν Τ Α Ι Ο Σ

Άμοιρε ποιητή...
σαν βρέφος βυζαίνεις τις λέξεις

μ΄ αχόρταγος μένεις και μικρός
μακριά από του κόσμου τα μεγάλα
και τ΄ ανείπωτα.

Δύστυχε ποιητή...
λάτρεψες την ομορφιά και την λογική
μέσα σ΄ έναν κόσμο άσχημο, παράλογο
κι άρρωστο, μέχρι το τελευταίο του κύτταρο·
τι θλίψη...


Ανταίος