Κύμα...

Ένα κύμα κι εγώ
μέσα στη θάλασσα του κόσμου,
πότε αφρισμένο, πότε φοβισμένο
μα ποτέ έρμαιο· ίσως γιατί
από νωρίς κατάλαβα πως,
κύμα αν θέλεις να λέγεσαι,
περήφανο πρέπει να κυλάς
μέχρι το τέλος,
κι ας ξέρεις...


© Ανταίος. Μ. Φραγκούλης