Ανάπλαση...

Τώρα που έφυγε η μυρωδιά της απ΄ το σώμα μου
και το μυαλό μου πλέον, η σκέψη της δεν γδέρνει,
θα σκύψω να μαζέψω όλο το χώμα μου
να πλάσω έναν άλλον εαυτό, που θ΄ ανασαίνει...

Θα του μιλήσω για αγάπες και για έρωτες,
για όρκους που θα δίνονται με χάδια,
για σχέσεις που θα μένουνε αλέρωτες
και δεν θα σβήνουν στην σιωπή και στα σκοτάδια...

Θα του εξηγήσω πως δεν πρέπει να αλλοιώνεται
σε καθετί που την καρδιά του την αγγίζει
και να προσέχει μην τυχόν και αγκιστρώνεται
σε κάτι που μπορεί να μην αξίζει...


© Ανταίος. M. Φραγκούλης